Ενας λογος για να δει καποιος τον Λυκο της Wall Street ειναι για να διαπιστωσει την μεγαλυτερη αδικια που εχει γινει ποτε στον πλανητη γη. Οχι για την φουσκα και τον τζογο του χρηματιστηριου, αλλα για το γεγονος οτι ο Ντι Καπριο δεν πηρε Οσκαρ για μια απο τις καλυτερες ερμηνειες ηθοποιου στην ιστορια. Αν ηταν στο χερι μου θα του εδινα 2 αγαλματακια, αλλα δυστυχως επεσε πανω και σε εναν εκπληκτικο Mathew Mc Conaughey του "Dallas buyers club" (Παρεπιπτοντως συμμετεχει και στο Wolf Of Wall Street).
Η αληθινη ιστορια του Jordan Bellford ο οποιος ηταν χρηματιστης και ηταν καλος. Πολυ καλος στην δουλεια του. Εφτασε σε σημειο απο το πουθενα να δημιουργησει μια χρηματηστηριακη εταιρια που εβγαζε εκατομυρια δολάρια βασισμενη κυριως στην αφελεια του κοσμου και στον εθισμο που προκαλει το ευκολο χρημα.
Η ταινια περναει τα μηνύματα τα της μεσα απο την υπερβολη της καθε σκηνης. Το ποσο ευκολα πειθει τους πελατες του να αγορασουν μια ξεφτιλα μετοχη, το να σνιφαρει απειρα ναρκωτικα τοποθετημενα σε καθε απιθανο σημειο σωματος μιας γυναικας, τις στρατιες απο καταπαραγγελια γυναικες, τα ακριβα ρουχα-αμαξια-κοτερα, ακομη και πτωση και παρακμη, ολα αυτα υπερτονιζονται και δημιουργουν μια κωμικη ατμοσφαιρα με μαυρο φοντο.
Γεματη, απολαυστικοτατη, εχει μηνυματα και πολλες στιγμες γελιου, σε καμια περιπτωση μην φοβηθείτε τα 180 λεπτα της. Παραφραζοντας το quote του Bellford λεω : "μην φοβασαι οτι θα ξοδεψεις 3 ωρες να την δεις, αλλά να φοβασαι οτι οι 3 ωρες ειναι λιγες".
Προσωπικα η καλυτερη ταινια που ειδα φετος.
10/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου