Το ''Αντιρρησίας Συνείδησης'' είναι αμερικανική βιογραφική, πολεμική, δραματική ταινία του 2016, σε σκηνοθεσία Μελ Γκίμπσον. Η ταινία είναι βασισμένη στις εμπειρίες του Ντέσμοντ Ντος, ενός εθελοντή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο οποίος για θρησκευτικούς λόγους δεν οπλοφορούσε, κι έγινε ο πρώτος άοπλος που τιμήθηκε με το Μετάλλιο της Τιμής.
Οταν καλεισαι να παρακολουθησεις ταινια του Μελ, ξερεις τι να περιμενεις. Χριστιανοκαθολικισμο, ωμη βια, αγνο-παρθενο ερωτα και εξιλεωση. Δεν λεω απαραιτητα κακο, αλλα ξερω τι θα δω. Θα προτιμουσα η Ελληνικη μεταφραση της ταινιας να ηταν: "Αντιρρησιας Θρησκευτικης Συνειδησης" γιατι ο Ντος πραττει ετσι λογω Θρησκευτικων πεποιθησεων και οχι απο δικη του πεποιθηση ή βιωμα, οπως φανηκε -τουλαχιστον- στην αρχη. Απο διαφορες κριτικες ειδα οτι δεν αρεσε ιδιαιτερα σε Ελληνες κριτικους λογω υψηλου Αμερικανικου φρονηματος και προπαγανδας. Μαλλον δεν εχουν δει ποτε χολιγουντ. ΠΟΤΕ!
Προσωπικα ειχα αναμεικτα συναισθηματα, ομως υπερνικησαν τα καλα στοιχεια.
Ξεκιναμε βλεποντας τον ηρωα να ειναι ενα νορμαλ παιδι, παιζει ξυλο με τον αδερφο του και τον αφηνει στον τοπο με μια τουβλιά. Λες καπου εκει οτι ειναι η αρχη για να ειναι κατα της βιας, αλλα οχι. Ο αλκοολας πατερας δερνει την μανα του, ουτε εκει. Ο αδερφος του καταταγεται, λες θα τον φερουν σε κασα και δε θα πιανει οπλο..?..αγνωστο τι εγινε ο αδερφος.
Ως προς εκπληξη μου, η ιδεολογια του και οι πεποιθησεις του προερχονται απο την ντε...κου..μφουκιο...κατι Εκκλησια που ανηκει και η μητερα του και την πιστη του στον Θεο.
ΟΚ.
Τελικα κατατασεται εχοντας για λοχια τον Βινς Βον!!!
Οταν στο Full Metal Jacket ειχαν ΑΥΤΟΝ!!
Αναποφευκτα καθε ταινια με στρατιωτικη εκπαιδευση σε παραπεμπει στον Θεο Sergeant Hartman.
Εκει ειναι που ο πρωταγωνιστης μας μας κερδιζει επιτελους. Μεσα απο καψονια, απειλες, μπουλινγκ (που τοτε δεν ξερανε τι ειναι), στρατοδικειο και φυλακιση αυτος δεν σπαει το φρονημα του και δεν αλλαζει τα πιστευω του. Ουτε οταν αυτο τον κανει να χασει τη μερα του γαμου του, ουτε οταν η γυναικα του του ζηταει να πιασει οπλο απλα "για να τελειωνουμε" και να τους κανει το χατηρι.
Περνώντας στην τριτη πραξη του εργου, φτανουμε στην Οκιναουα στο πεδιο της μαχης, οπου εχει επιτραπει στον Ντος να παει εκει, χωρις να φερει οπλο. Μεσα απο την μαχη τελικα βλεπουμε ποσο ακομη πιο αδυνατο γινεται το μενει πιστος στην ιδεολογια του. Ειδικα οταν οι Ιαπωνες θεριζουν 3 ταγματα και ορμανε απο παντου ειναι αρκετα δυσκολο να το παιξεις ιδεολογος και να μην πιανεις οπλο.
(Αν και στην τελευταια σκηνη μαχης, παιζει τεννις με μια χειροβομβιδα που δεν ξερει που θα καταληξει.)
Σε μια σκηνη στα χαρακωματα ο Ντος εξομολογηται τον λογο που δεν πιανει οπλο και μας το γυριζει το μπιφτεκι,αλλα το δεχομαι.
Ο Ντος καταφερνει παρ'ολα αυτα να σωσει -ολομοναχος- περιπου 75 τραυματιες εκει που ολοι τους ειχαν παρατησει και να σηκωσει στα υψη την ψυχολογια και το φρονημα των Αμερικανων, οπου με εναυσμα αυτο κερδιζουν την μαχη.
Η γευση που μενει, ειναι οτι δεν ηταν θεμα δειλιας -ποσο μαλλον το αντιθετο- το να μην πιανει οπλο καποιος και οτι με τον τροπο του καταφερε αυτο για το οποιο ειχε παει στον πολεμο. Να σωζει ανθρωπους -εναν καθε φορα- και οχι να σκοτωνει.
*Επισεις ηταν ωραιο που στο τελος ειδαμε τον πραγματικο Ντος να μιλαει για τον πολεμο*
8.5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου