It (2017)

Το «It» είναι ένα από τα πιο γνωστά και αγαπημένα βιβλία τρόμου του Stephen King. Έχει εκατομμύρια θαυμαστές ανά τον κόσμο και μέσα στο πέρασμα δυο και πάνω δεκαετιών δεν έχει χάσει έδαφος. Kυκλοφόρησε το 1986, και το 1990 έγινε η μεταφορά του στην τηλεόραση σε κύκλο mini series. 27 χρονια μετα, οπως και η δραση του κλοουν Pennywise, εχουμε το remake του πρωτου μερους της ταινιας. Σατανικη συμπτωση ε?

Δυστυχως στην σημερινη μου κριτικη δεν θα μπορεσω να ειμαι αντικειμενικος λογω της αγαπης για τον Stephen King και για το γεγονος οτι στις καλοκαιρινες διακοπες "καταβροχθησα" τις 1.200 σελιδες του εν λογω βιβλιου.

Φθινόπωρο, 1989. Στη μικρή πόλη του Ντέρι, τα ντόπια παιδιά εξαφανίζονται το ένα μετά το άλλο, αφήνοντας πίσω κομμένα μέλη του σώματος τους. Σε ένα μέρος που είναι γνωστό ως «χερσοτοπια», μια ομάδα επτά παιδιών ενώνονται μέσω της τρομακτικής και παράξενης επαφής τους με έναν κλόουν, τον Pennywise που παιρνει την μορφη του μεγαλυτερου εφιαλτη τους! Την ομάδα ενώνει ο Μπιλ Ντένμπροου που έχει προσωπική βεντέτα με τον κλόουν, αφού θύμα ήταν ο μικρός του αδελφός. (Το παιδακι με το κιτρινο αδιαβροχο στο εξωφυλλο).

Με το ξεκινημα της, η ταινια αμεσως διαχωριζει τον εαυτο της απο τον προκατοχο της. Παταει πανω στο βιβλιο σε σχεδον ολες τις σκηνες και ακομη και στα σημεια που καποιοι θεωρησαν βαρετα, εχω να πω οτι θα ανακαλυψουν στην πορεια για ποιο λογο υπηρχαν αυτες οι σκηνες. Μου αρεσε παρα πολυ που επιτελους ο σκηνοθετης προχωραει με γνωμονα το βιβλιο και δεν αλλαζει πολλα πραγματα για ευκολιες που ολοι γνωριζουμε, αλλα δεν μας αρεσουν! Σαφεστατα με εναν τοσο τεραστιο αριθμο σελιδων θα χρειαστει καποια πραγματα να μεινουν εξω, αλλα θεωρω οτι με πολυ ομορφο τροπο καταφερε να χωρεσει εναν σημαντικο ογκο πληροφοριων και δεν εμεινε τιποτα σημαντικο εκτος ταινιας. Η αρκετα μεγαλη διαφορα βρισκεται (και φανταζομαι θα εχει τον λογο του και θα μας αποζημιωσει) στην χρονικη διαβαθμιση του εργου.  Ο King μας πηγαινει κλιμακωτα εμπρος-πισω στον χρονο που συνεβησαν τα γεγονοτα, ενω τωρα ειδαμε μονο την παιδικη ηλικια της παρεας των "χαμενων". Στην επομενη ταινια θα τους γνωρισουμε και ως ενηλικες να αντιμετωπισουν τους φοβους τους και τον Pennywise 27 χρονια μετα..

Οπως αρκετα εργα του King, εχει μπολικη νοσταλγια για την παιδικη ηλικια και τις φιλιες (βλ. stand by me). Θα σας εκπληξει το γεγονος οτι παρ΄ ολο που ο κοσμος δεν φοβοταν τους κλοουν πριν τον King, εγω θεωρω οτι δεν ειναι μια ταινια τρομου, αλλα περισσοτερο φαντασιας.

Η μαγεια να ζωντανευουν οι σελιδες στο πανι ειναι αυτο που κραταω...και ανυπομονω για την συνεχεια!

*Επισεις κριτικη για την ταινια Stand by me*

http://lastnightsfilms.blogspot.gr/search?q=stand+by+me